Dag 9: Grand Canyon - Laughlin
Door: Zico Bock
Blijf op de hoogte en volg Zico
27 Juli 2014 | Verenigde Staten, Grand Canyon
Vandaag gaan we het laatste nationale park bezoeken. Last but not least, de Grand Canyon. We rijden met een lichte kater om 09.00 uur 's ochtends vanuit Flagstaff een dik uur richting het noorden. Bij de Grand Canyon aangekomen, merken we al gauw dat dit park in trek is bij veel toeristen.
Wat een drukte! Natuurlijk klaagt Nick weer over de commerciële standjes die elk park kent, maar eenmaal bij het grote view point, dat een uitzicht geeft over de hele Grand Canyon, is ook hij stil. Wat een uitzicht en wat een diepte. In tegenstelling tot de meeste toeristen die lekker achter het hekwerk wat foto's nemen, hiken wij een stukje de diepte in. Met enig klim- en klauterwerk hebben we vanaf een uitgestoken rots een nóg beter zicht. Kippenvel. Na een tijdje stil te staan, merken we dat de zon aardig brandt en we rijden verder.
Als we na een vrij lange autorit in Laughlin aankomen, ziet het er positief uit. Aan de Colorado rivier liggen dagstrandjes die druk bezocht worden. Ook de centrale weg met links en rechts de casino's en hotels ziet er sfeervol uit. Als we bij het Golden Nugget aankomen, schieten we tegelijkertijd in de lach. Dit is het Benidorm van de VS! Alleen maar oudjes (ook veel Nederlanders!) die hun laatste pensioencenten hier komen vergokken. We vrezen daarom dat we vanavond als een stel bejaarden vroeg in bed liggen.
Het is warm en de zon brandt fel, dus we leggen ons lekker met een grote cocktail aan het zwembad. Bevalt goed na die zware avond in Flagstaff. Na een paar uur te hebben gelegen, verdwijnt de zon langzamerhand achter de gebouwen. Klaarmaken en een hapje eten. Lekker op een terrasje aan het water. Ziet er goed uit allemaal!
Als ik vanaf het terras de rivier in kijk, zwemmen er enorme vissen. Mijn eerste reactie: ''Die ga ik vangen!'' Die gedachte ebt al snel weg als Olaf binnen enkele seconde een dikke vette gore smerige slang door het water ziet glippen. Als we ook nog een tweede slang zien, zijn we unaniem: ''Morgen dus echt niet naar dat dagstrand en zwemmen in de rivier!''
Na het eten wagen we nog een paar gokjes in het casino, maar de winst van Las Vegas gaat al snel verloren. Dan maar op stap om het verlies weg te drinken. Op advies van de kelner besluiten we naar een ander hotel te gaan, waar volgens de goedlachse knaap elke zondag een Latin Party is. Zoeken, zoeken, zoeken, maar alle clubs en café's zijn net zo uitgestorven als het vel van 90% van haar bezoekers.
Zoals verwacht dus: vroeg naar bed en weer vroeg uit de veren.
Wat een drukte! Natuurlijk klaagt Nick weer over de commerciële standjes die elk park kent, maar eenmaal bij het grote view point, dat een uitzicht geeft over de hele Grand Canyon, is ook hij stil. Wat een uitzicht en wat een diepte. In tegenstelling tot de meeste toeristen die lekker achter het hekwerk wat foto's nemen, hiken wij een stukje de diepte in. Met enig klim- en klauterwerk hebben we vanaf een uitgestoken rots een nóg beter zicht. Kippenvel. Na een tijdje stil te staan, merken we dat de zon aardig brandt en we rijden verder.
Als we na een vrij lange autorit in Laughlin aankomen, ziet het er positief uit. Aan de Colorado rivier liggen dagstrandjes die druk bezocht worden. Ook de centrale weg met links en rechts de casino's en hotels ziet er sfeervol uit. Als we bij het Golden Nugget aankomen, schieten we tegelijkertijd in de lach. Dit is het Benidorm van de VS! Alleen maar oudjes (ook veel Nederlanders!) die hun laatste pensioencenten hier komen vergokken. We vrezen daarom dat we vanavond als een stel bejaarden vroeg in bed liggen.
Het is warm en de zon brandt fel, dus we leggen ons lekker met een grote cocktail aan het zwembad. Bevalt goed na die zware avond in Flagstaff. Na een paar uur te hebben gelegen, verdwijnt de zon langzamerhand achter de gebouwen. Klaarmaken en een hapje eten. Lekker op een terrasje aan het water. Ziet er goed uit allemaal!
Als ik vanaf het terras de rivier in kijk, zwemmen er enorme vissen. Mijn eerste reactie: ''Die ga ik vangen!'' Die gedachte ebt al snel weg als Olaf binnen enkele seconde een dikke vette gore smerige slang door het water ziet glippen. Als we ook nog een tweede slang zien, zijn we unaniem: ''Morgen dus echt niet naar dat dagstrand en zwemmen in de rivier!''
Na het eten wagen we nog een paar gokjes in het casino, maar de winst van Las Vegas gaat al snel verloren. Dan maar op stap om het verlies weg te drinken. Op advies van de kelner besluiten we naar een ander hotel te gaan, waar volgens de goedlachse knaap elke zondag een Latin Party is. Zoeken, zoeken, zoeken, maar alle clubs en café's zijn net zo uitgestorven als het vel van 90% van haar bezoekers.
Zoals verwacht dus: vroeg naar bed en weer vroeg uit de veren.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
