Dag 11: Los Angeles

Heerlijk (uit)geslapen. Bijna 12 uur de ogen dicht gehad. Iets later dan gepland staan we op. Nick en Olaf gaan even aan het zwembad liggen, René en ik besluiten een stukje te gaan rijden. Vandaag ga ik iets doen wat ik al heeeel lang wil: een bezoekje brengen aan het Grey Sloan Memorial Hospital uit de serie Grey's Anatomy. Na een stukje rijden, arriveren we bij een echt veteranenziekenhuis ten noorden van de studio's. Zonder pardon lopen we naar binnen, waar voornamelijk oudjes wachten tot ze behandeld kunnen worden. Meteen merk ik de loopbrug op, die in de serie vaak in zicht komt.

Voor de kenners onder ons: dit is de loopbrug waar Derek Shepherd werd neergeschoten door Gary Clark in seizoen 6! Helaas is de brug afgesloten en alleen toegankelijk voor ziekenhuispersoneel, maar links ervan is een conferentieruimte waar de deur van open staat. Als ik binnen loop om stiekem een foto te nemen, valt me iets op. Dit herken ik! Deze kamer wordt in de serie gebruikt als het kantoor van de Chief of Surgery! Als een kleine jongen in een snoepwinkel kijk ik mijn ogen uit en flits een paar foto's.

Super enthousiast loop ik door het ziekenhuis en René stelt voor om via de achteringang naar buiten te gaan en een rondje te lopen om het ziekenhuis. Als ik naar buiten loop, herken ik opnieuw iets. Dit is de plaats waar Izzie na de dood van Denny Duquette dagenlang op het bankje heeft zitten wachten, bang om het ziekenhuis in te gaan. Het klinkt belachelijk, maar dit is wel één van mijn hoogtepunten hoor!

Na een uurtje bij het veteranenziekenhuis te hebben gelopen, rijden we door naar de ABC Studio's, waar Grey's Anatomy wordt opgenomen. Het is de eerste filmdag voor de cast, dus helaas komen we het terrein niet op. Wel zie ik in een donkere sportauto een forse vrouw, licht getint en met donker, kort haar wegrijden. Dit moet Sara Ramirez (Callie Torres in GA) zijn. Na een rondje om de studio's te hebben gelopen, waar overigens ook nog de trailer van McDreamy op de parkeerplaats stond, rijden we terug naar het hotel.

Hier pikken we Nick en Olaf op en rijden naar Venice Beach voor een dagje strand. We hebben immers nog nauwelijks in de zon gelegen door al dat rijden. Dit drukke strand zorgt met haar vele kraampjes en winkeltjes voor veel inkomsten, zo lijkt het. Wij groene Dutchlanders betalen uiteraard helemaal nergens voor!

Rood als een kreeft keren we na een paar uur strand terug naar het hotel. Opfrissen en de stad in. Vanavond willen we het echte nachtleven van LA zien en we rijden naar West Hollywood. Eerst een Ierse pub in, waar vooral veel bierspellen gespeeld worden. We sluiten de avond in een café dat binnen omringd wordt door tv-schermen. Het blijkt een karaokekroeg te zijn. Natuurlijk ben ik degene die me weer laat opsteuken en ik besluit maar een liedje te zingen voor mijn fans in Hollywood. Hero van Enrique Iglesias it is. Geen verrassing, haha.

Eindconclusie: kroeg op de kop, teveel alcohol achter de kiezen en de pens vol van de hotdogs op de boulevard en de Big Macs die we nog halen bij de McDrive. Wat een avond weer!