Na de wilde nacht van gisteravond gaan we vandaag de sport in LA bekijken. Allereerst een bezoek aan het Staples Center, de thuishaven van de basketbalclubs LA Lakers en de LA Clippers. Helaas is dit stadion dicht. Dan maar naar het StubHub Center, in het zuiden van Los Angeles. Hier spelen de voetbalclubs LA Galaxy en Chivas USA haar thuiswedstrijden. Als we om dit stadion lopen zien we dat Chivas zojuist getraind heeft. De trainer en nog enkele spelers verlaten het trainingsveld. Bij Chivas speelt nog een oude bekende: De oud-Ajacied Mauro Rosales. We wachten om een foto met hem te kunnen nemen. We wachten, we wachten en we wachten. Als alle spelers inmiddels naar hun auto zijn gegaan, behalve Rosales, besluiten we het voor gezien te houden. Dat die Rosales zich maar alles afscheurt.

Terug naar het hotel voor een paar uurtjes in de zon kan geen kwaad. We kunnen niet te lang liggen dus we spelen in het water bloedfanatieke potjes waterpolo tot een uur of vijf, want om half 6 moeten we alweer de deur uit om naar de wedstrijd LA Dodgers - Atlanta Braves te gaan. Deze baseballwedstrijd wordt gespeeld in het Dodgers stadion, nog geen 2 mijl van ons hotel af.
Als we bij het stadion aankomen besluiten we kaartjes te kopen voor maximaal $35, waardoor we dan in de tweede ring zitten. Prima plekken natuurlijk. We worden door een kleine jonge vrouw uit de rij gehaald en ze stelt ons enkele vragen over onze afkomst en de reden van bezoek aan de Dodgers. Tijdens haar verhaaltje valt ons op dat ze allerlei badges en officiële tickets bij zich heeft, waarna ze de magische woorden uitspreekt: ''I can get you free tickets for tonights game''. Wij als gierige, groene Dutchlanders zijn er natuurlijk als de kippen bij als er iets gratis te krijgen is, dus we babbelen lekker mee en ja hoor... Voor 0,00 euro op de eerste rij bij de Dodgers! Ha, lekker.

In al ons enthousiasme gaan we moeiteloos het stadion in, kijken even of we goede plaatsen hebben en geven vervolgens al het gespaarde geld van de tickets uit aan spijs en drank. Margarita's, halve liters bier, hotdogs, chicken wings, een helm vol met taco en nacho's... Ook in deze commerciële sport gaat een wedstrijdje gepaard met heel veel eten. Dat weet ook het 8 of 9-jarig jongetje dat een rij naast ons zit, zoals ik al heb beschreven in een Facbook-status. Ik kom er nog steeds niet over uit, niet normaal gewoon. En dat baseball commercieel is, werd wel duidelijk voorafgaand het duel en tussen elke inning. Overigens werd het Amerikaanse volkslied prachtig gezongen. Kippenvel.

Enfin... De wedstrijd was een lange zit van 3,5 uur. Er wordt weinig gescoord en als de Braves in de 9e inning ook nog de 2-2 maken, weten we dat er een verlenging van minstens één inning aan vast wordt geplakt. Als Nick vertelt dat er laatst een wedstrijd door een verlenging maar liefst 26 innings duurde, vrezen we het ergste. Maar gelukkig is daar Matt Kemp, de publiekslieveling en absolute Man Of The Match vanavond. In de 10e inning slaat de beste man een homerun, waardoor de Dodgers met 3-2 zegevieren.